MAN OVERBOORD

MAN OVERBOORD

 

Man overboord, man overboord.

Niemand aan dek.

Hij verdwijnt in de golven.

Man overboord, man overboord.

Niemand aan dek.

Hij verdwijnt in de golven.

 

Storm haalt ’t schip overhoop:

stuurloze prooi voor ’n wilde orkaan.

De beukende zee laat de spanten kraken.

Dekking gezocht, alle hens in ’t ruim,

van ’t dek glijdt de laatste man in ’t schuim.

 

Man overboord, man overboord.

Niemand aan dek.

Hij verdwijnt in de golven.

 

Ooit waren ‘r zeeën van tijd,

losjes ’t roer, koers altijd voor de wind.

Maar de stilte voorbij en de hel losgebroken,

schuim op de golven, de luwte verstoord,

de storm eist z’n offers: man overboord.

 

Er is ’n man overboord, man overboord.

Niemand aan dek.

Hij verdwijnt in de golven.

Hij verdwijnt in de golven.

 

1985/2016