HERFST IN AUGUSTUS
‘t Is hondenweer, zelfs de hond wil niet naar buiten;
voor de tijd van ’t jaar is ’t veel te koud.
‘t Zou nu naar gesmolten asfalt moeten ruiken;
er hangt alleen de geur van rottend hout.
Tevergeefs tuur ik in de verte,
druppels op ’t raam als ’n gordijn.
’t Is al herfst in augustus
en ’t zou toch zomer moeten zijn.
Zwaarbepakte fietstoeristen
trotseren ’t glimmende beton;
onder flapperende poncho’s,
gedachten bij vakantie in de zon.
’n Lucht als grijze vuilniszakken
omspant dit sombere domein.
’t Is al herfst in augustus
en ’t zou toch zomer moeten zijn.
Binnen zoek ik de beschutting,
maar ’n ongedeelde woning is niet warm.
’n Eenzaam glas voelt onbehaaglijk
en de lakens op ’t lege bed zijn klam.
Ik weet niet of jij nog terug zult komen;
slechts de hoop houdt me overeind.
’t Is al herfst in augustus;
als jij hier was zou ’t zomer kunnen zijn.
2011